Zonder onze mensen zou Samenvijf niet bestaan. Daarom brengen we in de reeks Samenvijf = onze collega’s in beeld. Elk met hun eigen verhaal. Hieronder lees je het verhaal van onze collega Oksana, die via Samenvijf werkt als Taalondersteuner Oekraïense Vluchtelingen bij gemeente Rotterdam.
We zijn heel benieuwd: Hoe ben je bij Samenvijf terechtgekomen?
”Eigenlijk was dat toeval. Ik heb een aantal Oekraïense vriendinnen die net als ik al jaren in Nederland wonen en één daarvan vertelde me dat er een leuke vacature bij Samenvijf was die heel goed voor me zou zijn. En na een leuk gesprek met Frans ben ik bij de gemeente van Rotterdam gaan werken. Ik werk nu 2 maanden voor de gemeente Rotterdam en vind het erg leuk werk.”
Je werkt als Taalondersteuner Oekraïense vluchtelingen bij gemeente Rotterdam. Wat houdt dat werk precies in?
”Als taalondersteuner Oekraïense vluchtelingen bij de gemeente Rotterdam werk ik op verschillende locaties waar Oekraïners soms wonen of waar ze zich melden voor daggeld of andere vragen. De gemeente medewerkers zijn natuurlijk bekend met alle regels dus daar ben ik niet voor, maar veel Oekraïners spreken niet of nauwelijks Engels. En natuurlijk spreken ze ook geen Nederlands. Als taalondersteuner zit ik naast de gesprekken die ze voeren met de medewerkers van de gemeente en ik vertaal dan naar beide kanten. Soms is dat lastig omdat er vaak culturele verschillen zijn hoe mensen zich uitdrukken. Soms voel ik me een beetje als Google Translate, maar ik begrijp natuurlijk veel beter wat er tussen de regels wordt verteld omdat ik zelf Oekraïense ben en tot mijn 35e jaar daar heb gewoond. Daarom ben ik ook vloeiend in zowel Russisch als Oekraïens.”
Welk van jouw eigenschappen komen goed van pas in je werk?
”Dat ik zelf in Oekraïne ben geboren en opgegroeid is bij dit werk natuurlijk heel belangrijk. Vertalen is immers niet alleen woorden in een andere taal zeggen. Ik ben geen woordenboek. Maar ik begrijp nu veel beter wat Oekraïners motiveert, waarom ze soms reageren zoals ze reageren en dat is bij dit werk van groot belang en zeker bij die mensen die echt uit oorlogsgebied komen en veel hebben meegemaakt. Toen de oorlog net was begonnen ben ik als vertaler ook met een bus mee gegaan naar de Oekraïense grens om 45 moeders en kinderen op te halen. En ik ben op zo’n moment een echte doorzetter om mijn werk goed te doen. Ik heb toen 3 dagen bijna niet geslapen omdat ik de enige vertaler in de bus was.”
Lees hier ook het verhaal van onze collega Sanne.
Wat doe je graag buiten je werk om, waar krijg je energie van?
”Ik ga graag samen met mijn man op vakantie. We reizen af en toe naar Europese steden zoals Barcelona, Lissabon, Berlijn of Parijs. Ik vind het heerlijk om in andere steden te winkelen en de sfeer van de stad te voelen en natuurlijk lekker eten. Thuis houd ik gewoon van rust en de laatste tijd ben ik weer aan het breien. Ik ben niet heel snel met breien, maar wel erg precies en ik heb daar echt plezier in.”
